Çocuğunuzun zaman zaman yazmaya isteksiz olduğunu gördünüz mü? Belki de, sadece bir aşama olduğunu düşünerek onu görmezden geldin. Gerçekte işler daha da kötü olabilirdi! Daha önce disgrafi duydunuz mu? Disleksi hakkında daha önce duyumlar almış olabilrisiniz ya da Diskalkuli'ye aşina olabilirsiniz.
Basit bir ifadeyle, disgrafi, bir kişinin akıcı biçimde yazmasını engelleyen bir bozukluk şeklidir. Bazıları "Disleksinin yazma biçimi" diyebilir. Ancak, bu yanlış bir tanım olurdu.
Elbette, disleksi ve disgrafi arasında bağlantılar vardır, ancak bunlar tamamen farklı şeylerdir.
Öyleyse, bugün bu rahatsızlığı tartışmaya çalışacağız, disgrafisi olan birini nasıl tanımlayabilirsiniz ve ebeveyn ya da öğretmen olarak rolleriniz neler olmalıdır.
Eğer “Disgrafi” kelimesini parçalara ayırırsanız, hastalığın temel yapısını kolayca anlayabilirsiniz. Kelime iki Yunanca kelimeden türemiştir - Dys ve Graphia. Dys, “herhangi bir zorluk yaşamak ” anlamına gelir ve Graphia “mektup oluşturma” anlamına gelir.
Dolayısıyla, rahatsızlığın “harf oluşturmada zorluk çekme” ile ilgili bir şeyler yapması gerektiği çok açık.
Hiçbir şekilde, disgrafi hastası bir çocuğun daha az akıllı olduğunu ya da motivasyonunun olmadığını düşünmemelisin. Bir insan için transkripsiyon sürecini zorlaştıran bir durumdur.
El yazısı, yazım ve yazma gibi farklı transkripsiyon formları vardır. Bir hastanın mesajlarını yazılı olarak iletmesi çok fazla odak ve konsantrasyon gerektirir.
Düşünme ya da yaratıcı olma konusunda akranlarına göre nispeten daha yavaş görünse de, asıl sorun yazılı ifade ve harf oluşturmadır ve başka hiçbir şey içinde yatmaktadır.
İşte disgrafisi olan bir çocuğun zorlanabileceği faaliyetlerin bir listesi -
- Sözcük oluşturmak için harflerin düzenlenmesi ve biçimlendirilmesi
- Bir sayfadaki kelimeler arasındaki boşluğa uygun miktarın belirlenmesi
- Temiz bir sayfada yazarken düz bir çizgiyi korumak
- Harflerin boyutunu tek tip tutmak
- Kalemin düzgün bir şekilde kavranmasını sağlama zorluğu
- Yazarken kağıda çok fazla baskı uygulamak
- Yazarken uygun bir duruşun sürdürülmesi
- DCD veya DEHB gibi diğer bozukluklarla bağlantı
Bunların, bir kişinin disgrafisi olduğuna dair temel işaretlerden bazıları olduğu söylenebilir. Bununla birlikte, şimdi tartışacağımız daha belirgin semptom ve bulgular vardır.
Yıllar geçtikçe, uzmanlar, neredeyse her disgrafisi olan çocuğun sahip olduğu beş hayati grup belirtisini tanımladılar. Tüm semptomların bir arada bulunması zorunlu değildir. Bir veya iki semptom bile önemli bir belirleyici olabilir.
- Şekiller arasında ayrım bulma sorunu
- Sözcükler arasındaki uygun boşluk miktarına karar veremiyorum
- Doğru yönde yazma zorluğu, yani soldan sağa
- Kenar boşlukları veya kutular içinde yazmaya devam edemez
- Harita okuma yetersizliği
- Şekil ve resim çizmede zorluk
- Daha yavaş yazma
- Yazı araçlarını (kalem) düzgün şekilde tutamıyor
- Kalemin farklı kısımlarını tuhaf bir şekilde tutar
- Fikirleri ve düşünceleri doğru şekilde ayarlayamadıkları için yazma hızı daha yavaş
- Oyundaki kuralları anlama ve takip etme zorluğu
- Düşünceler treninde sürekli kaybolmak
- Yazının ortasında ne yazacağını hatırlayamıyorum.
- Yazım kurallarını anlamakta zorlanıyor
- Hecelemeyi mükemmel konuşur ancak yazarken hata yapar
- Aynı kelimeyi tekrar tekrar yanlış yazabilir.
- Doğru ve yanlış yazım arasında ayrım yapamıyorum
- Büyük ve küçük harfleri bir araya getirir
- Yazarken fontların ve el yazısı fontlarının karıştırılması
- Yazdığı metni okumakta zorlanıyor
- Noktalama işaretlerini kötüye kullanma veya kullanmama
- Cümlelerde uygunsuz fiil sözleşmesi yapılması
- Fiillerin yetersiz bir gerginliği veya doğru gerginliği yok
- Liste formatı gibi cümleleri bitirmemek
Bugünlerde disgrafi hastası bir çocuğa yardım edebilecek birçok modern çözüm var. Örneğin, geleneksel okul eğitimi bu gibi durumlar için en iyi seçenek olmayabilir.
Bir Bireyselleştirilmiş Eğitim Programına (BEP) gitmek harika bir yol olabilir. Bulunduğunuz bölgede bu tür programlar bulunmuyorsa, evde eğitim almak da harika.
Bazı okullar bile özel durumlar için sözlü sınavlara izin vermektedir. Hiçbir şekilde, çocuğunuzun yüksek eğitimden yararlanamayacağını düşünmemelisiniz, çünkü disgrafi ya da disleksi olmasına rağmen kolej ve üniversite eğitimi alan birçok insan vardır.
Ebeveynler için en iyi öneri, diğer insanlardan daha az olduklarını asla hissetmemeleri için çocuklarını motive etmek ve teşvik etmek olacaktır. Bu çok önemli.
Bir ebeveyn olarak, doktorların veya uzmanların çocuğunuzu tedavi ederken daha iyi bir anlayışa sahip olmaları için kayda değer her olayı takip etmek için bir defter tutmalısınız.
Bir şey yazmaya başlamadan önce çocuğunuza parmak germe, sünger topları vb. gibi farklı el egzersizlerinde yardım etmeyi deneyebilirsiniz.
Son olarak, hiçbir zaman kendilerini daha zayıf hissettikleri herhangi bir rekabetçi durumda zorlamayın. Bu tür etkinlikler zihinsel güçlerini paramparça edebilir ve zihinsel güç, disgrafisi olan bir çocuğun sahip olabileceği en büyük varlıktır.
Son olarak, çocuğunuzun içinde parladığı ve yapmayı sevdiği diğer becerilere odaklanmaya başlayın. Başka bir yetenek bulabilirseniz, onun birincil hedefi olmalı.
Disgrafi, yaşam boyu süren bir hastalıktır ve hiç kimse bunun için herhangi bir tedavi bulamadı. Çocuğunuzu yazmak kadar basit bir şeyle mücadele ederken görmenin gerçekten zor olacağını biliyoruz. Ancak, eğer üzülmeye devam ederseniz, çocuğunuz daha da çok incinir. Mümkün olduğunca şefkatli ve destekleyici olmaya çalışın.
Hastalıkla ilgili başka bir sorunuz varsa ve daha fazla bilgi edinmek istiyorsanız, Yazımızın kaynağında araştırmalar yapabilirsiniz.
Kaynak : SpellQuiz