Görme bozukluğu olan bir çocuğa ebeveynlik etmek, doğumdan erken çocukluk dönemine, ergenliğe ve hatta yetişkinliğe kadar yaşamın her aşamasında özel dikkat gerektirir. Asıl amaç destek sağlamak ve bağımsızlığı güçlendirmek arasında bir denge kurmaktır. Görme engelli çocuklara güvenli ve rahat bir hayat vermek için, gelişimlerinin görme bozukluğu olmayanlardan nasıl farklılaştığını öğrenmelisiniz. Çocuğunuzu şimdi ve gelecekte güvende tutmak için evinizde ve mali planınızda değişiklikler yapmanız gerekeceğini unutmayın.
Görme engelli çocuğunuzun tarama veya yürüme gibi belirli kilometre taşlarına ulaşması daha uzun sürebilir. Bu beklenen bir şeydir. Çocuğunuz ayrıca koku, tat, ses ve dokunuş gibi diğer duyusal deneyimler yoluyla gelişmek konusunda da tedbirli olabilir. İletişim ve sosyal beceriler de çok genç yaşlarda çalışmaya ihtiyaç duyabilir.
Görme bozukluğu olan çocukların da konuşma sırasında beklenen sosyal becerileri öğrenmek için yardıma ihtiyacı olabilir. Konuşmacıya 'bakmaya' ve konuşmaya girmenin uygun bir zaman olduğunu anlamayı öğrenmeye ihtiyaç duyabilirler. Ayrıca, diğer insanların konuşma sırasında kendilerinden bekledikleri yüz ifadeleri veya vücut duruşları hakkında da eğitilmeleri gerekebilir. Ebeveynler, öğretmenler ve arkadaşlar, jestlerin yerine kelimeleri kullanarak yardımcı olabilirler. Örneğin, el sallamaktan ziyade "hoşçakal" demek ya da başıyla cevap vermek yerine 'evet' cevabını vermek önemlidir. Konuşma patologları ve uzman öğretmenler bu konuda yardımcı olabilirler.
Çocuklar büyüdükçe, çevreleriyle daha fazla etkileşime girmeye başlayacaklar. Bu aşamada, evinizin özel ihtiyaçları için uygun şekilde ayarlandığından emin olmak her şeyden önemlidir.
Eviniz uygun aydınlatma ile donatılmış olmalıdır. Az yanan (Loş ışıklı) evler görme bozukluğu olanların düşmanıdır. Evinizi aydınlattığınızda, ışığın pencerelere, aynalara, resimlere ve diğer yüzeylere nasıl yansıdığının farkında olun. Parlamayı azaltmak için neler yapabileceğinizi düşünün.
Kontrast, görme bozukluğu ile büyüyen çocuklar için önemlidir. Yaralanmayı azaltmak ve bağımsızlığı teşvik etmek için katlar, duvarlar ve mobilyalar arasında olabildiğince fazla kontrast noktası yaratın. Mobilyaları ana koridorlardan ayırın. Halıları ve kordonları sabitleyin.
Çocuğunuzun görme bozukluğunun şiddetine bağlı olarak, diğer ev modifikasyonları gerekli olabilir. Rampalar, korkuluklar, tutunma çubukları ve hatta asansörler uygun olabilir.
Görme bozukluğu olan kişiler, yaşam ihtiyaçlarını olmayanlara göre daha yüksek maliyetlerle karşılayabilirler. Çocuklar gençken bir tasarruf hesabı oluşturmak, olgunluğa eriştikleri zaman için çok yararlı olabilir.
Çocuğunuzun ev modifikasyonları için kullanabileceği bir fon (sadece evinizden çıkarken) değil, aynı zamanda yatırım yapma konusunda da bilgi edinebilirsiniz.
Kızım yaklaşık 1,5 yaşındayken yapılan göz muayenesi sonucunda sağ gözünün görme merkezinde katarakt olduğu ve 3,5 numara astigmat olduğu farkedildi. Yürümeye başladığı zamanlar bir anda düşüyordu ve bu düşüşleri hep sağ tarafına oluyordu. Yapılan göz muayenesi sonucunda astigmatın katarakt nedeniyle oluştuğu ve bunun da düşmelere neden olabileceğini (bir anda çukura adım atıyormuş hissi vermesi nedeniyle) öğrendik. Bu katarakt ve astigmat sağ gözünde %40 görme oranına neden oluyordu. Erken teşhis ve alınan önlemler sayesinde (Göz bandı ile sağlam gözü günde 6 saat kapama ve astigmatlı göze ışığın daha net girmesi için göz damlası ile göz bebeğinin büyütülmesi) görme oranı 2,5-3 yılda %60 oranına çıktı. Eğer erken teşhis ve önlem alınmaz ise daha fazla görme engeli yaşayabilirdi. Bu süre zarfında çocuğumuzun çevresel faktörlerden zarar görmemesi adına yeni yürüdüğü zamanlarda ev eşyalarının sivri uçlarını gizleme ve yürüme alanındaki engelleri kaldırma gibi çalışmalarla çocuğumuzu destekleyebildik.
Siz de çocuğunuzun gözünde kayma, ya da yürürken sürekli düşme gibi durumları fark ediyorsanız en kısa sürede bir göz doktoruna muayene ettirmenizde fayda göreceksinizdir.